 |
 |
 หัวเรื่อง:ระบบเกษตรกรรมยั่งยืน: การผลิดในฐานสังคมวัฒนธรรมและทรัพยากร ผู้เขียน: Nuntiya Hutanuwatr, Narong Hutanuwatr สื่อสิ่งพิมพ์:pdf AbstractThis study was aimed at investigating the models of sustainable farming based on Socio-Culture and
Resource background of a group of 32 northeastern Thai farmers. These farmers are transforming Thai
conventional farming to better sustainable agricultural systems. Their farms are located in three districts of
Yasothon province, namely, Gudchum, Saimun and Muang. An action-research approach was employed in
this study. The period of study was from October 2002 to June 2004.
This study found that the sustainable farming models could be classified into five types, namely: 1)
paddy farm model, 2) paddy and tree farm model, 3) paddy and field crop and cattle farm model, 4) paddy
and field crop and cattle concentrated vegetable farm model, and 5) paddy and field crop concentrated cattle
farm model. Paddy farm model was the most favorable type. Each model has similar farming key elements
but is different in details. Differences were made by six factors. They are: 1) suitability of resource base,
2) production skill on cultural base, 3) labor and machine of family base, 4) marketing experience of family
base, 5) location and transportation of village base, and 6) influence of group process on making decision.
Each farm model has eight production activities. They are: rice growing, crop before rice and crop
after rice growing, herbal growing, tree growing, animal raising, fish raising, soil fertile managing, and water
management. These activities in sustainable farming have been integrated and are complementary with each
other which leads to efficiency of utilization of these activities. Therefore, farmers have to be conscious about
suitable management and about the complementary and diversity aspects of their farms. This management
has been involved with three factors. They are: 1) using a by-product of one activity to be useful to another,
2) distributing resources such as land, labor, money and time in running an integrated farm, and 3) distributing
risk in farming.
If farmers mismanage diversity and integration of production, there will be a conflict among activities
instead of being complementary. Furthermore, if they mismanage labor and time between farm activities and
community activities, they may be involved in a battle among themselves and their families. |
 งานวิจัยการพัฒนาระบบการผลิตทางการเกษตรและอาหารเพื่อความเข้มแข็งของชุมชนบ้านหลักเมตร จ.นครปฐม (2011)หัวหน้าโครงการ: นางสาวง่ายงาม ประจวบวัน, อาจารย์ ผู้ร่วมโครงการ:ดร.ชูพันธุ์ ชมภูจันทร์, ผู้ช่วยศาสตราจารย์ , ดร.ณัฐชนา พวงทอง, อาจารย์ , ผศ.ดร.นงลักษณ์ พันธจารุนิธิ, ผศ.ธนิษฐา ชีวพัฒนพันธุ์, ผศ.รุจิภาส โพธิ์ทองแสงอรุณ, อ.ดร.พิทักษ์พงศ์ ป้อมปราณี, อ.ดร.วันเพ็ญ แสงทองพินิจ, อ.ปิยนาถ อิ่มดี แหล่งทุน:สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา ผลลัพธ์:วารสาร (1) ประชุมวิชาการ (2) |
Researcherดร. ชูพันธุ์ ชมภูจันทร์, ผู้ช่วยศาสตราจารย์ที่ทำงาน:ภาควิชาวิศวกรรมชลประทาน คณะวิศวกรรมศาสตร์ กำแพงแสน สาขาที่สนใจ:Irrigation Engineering, Satellite Remote Sensing, Geographic Information System (GIS), Soil and Water Conservation, Hydrology, Environmental Restoration Resume |