สิ่งแวดล้อมและทรัพยากรธรรมชาติ โดยเฉพาะป่าไม้ เป็นสิ่งที่มีความสำคัญต่อการดำรงชีวิตของมนุษย์ สัตว์ และสิ่งมีชีวิตอื่น ปัจจุบันสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรธรรมชาติตกอยู่ในสภาพเสื่อมโทรมอันเป็นผลมาจากการเพิ่มของจำนวนประชากรโลกซึ่งนำไปสู่การขยายตัวของเมือง การพาณิชย์ และอุตสาหกรรมตลอดจนความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี และพลังผลักดันทางเศรษฐกิจระบบทุนนิยมเสรีที่มุ่งค้าขายและผลกำไรเป็นสำคัญ อันนำไปสู่ปัญหาการใช้ทรัพยากรธรรมชาติอย่างฟุ่มเฟือย ความขัดแย้งในการใช้ทรัพยากรธรรมชาติหลากหลายมิติ ทั้งระหว่างภาคเกษตรกรรมกับภาคอุตสาหกรรมหรือระหว่างชุมชนเมืองกับชุมชนในชนบทและปัญหาการบริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติของภาครัฐที่ขาดประสิทธิภาพ จึงจำเป็นที่จะต้องพัฒนาองค์ความรู้เกี่ยวกับแนวความคิดทฤษฎีและสภาพปัญหาที่เกี่ยวกับการจัดการทรัพยากรป่าอย่างยั่งยืน ป่าไม้เป็นแหล่งที่มาของผลิตภัณฑ์ไม้ต่างๆ และยังมีส่วนสำคัญในการอนุรักษ์น้ำและดิน รักษาชั้นบรรยากาศของโลกและบำรุงรักษาความหลากหลายทางชีวภาพของพืชและสัตว์ ป่าไม้เป็นทรัพยากรที่คืนรูป และหากสามารถจัดการป่าไม้ให้สอดคล้องกับการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมได้จะสามารถนำไปผลิตสินค้าและบริการต่าง ๆ ที่ช่วยให้เกิดการพัฒนาประเทศได้ ในอดีตที่ผ่านมาคงปฏิเสธไม่ได้ว่าความอยู่รอดและความเป็นอยู่ของคนในชนบทต้องพึ่งพาอาศัยป่า จนก่อให้เกิดวัฒนธรรมของท้องถิ่น สืบเนื่องจากความรู้ท้องถิ่นมาใช้ในการยังชีพ มีการสืบทอดมาเป็นภูมิปัญญาพื้นบ้านซึ่งเป็นประสบการณ์ที่เกิดจากการเรียนรู้เพื่อการอยู่รอด ความทุกข์ยากของชาวชนบทก็ยังคงต้องมีการลักลอบตัดไม้เพื่อการดำรงชีวิตอยู่ได้ จึงไม่อาจสนใจความยั่งยืนของทรัพยากรป่าได้ ทรัพยากรป่าไม้ของไทยที่ลดลงจนเป็นปัญหาวิกฤตในปัจจุบันนี้และก่อให้เกิดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม ตลอดจนความขัดแย้งระหว่างการอนุรักษ์และการพัฒนาทรัพยากรป่าไม้ที่ยังไม่ประสบผล และคนไทยบางกลุ่มก็ยังคงมีวัฒนธรรมของการบริโภคอย่างไม่รู้จักพอ การจัดการป่าไม้อย่างยั่งยืนจึงจำเป็นต้องอาศัยรูปแบบของการผลิตและการบริโภคที่ยั่งยืน การจัดการป่าควรเป็นไปเพื่อตอบสนองความต้องการของคนรุ่นปัจจุบันและอนาคตทางด้านเศรฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม

1. เพื่อศึกษาระบบการทำไม้ที่เหมาะสม โดยตั้งอยู่บนพื้นฐานของความยั่งยืนทางเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม 2. เพื่อพัฒนาต้นแบบการบริหารจัดการทรัพยากรสวนป่าไม้สักอย่างยั่งยืน