 |
|
|
|
 |
|
|
 |
|
ที่มา:สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติหัวเรื่อง:ศึกษาการชะล้างพังทลายของดินโดยเทคนิคการใช้ไอโซโทปรังสีฝุ่นกัมมันตรังสี ซีเซียม-137 ณ.บริเวณพื้นที่อำเภอเขาคิชฌกูฏ จังหวัดจันทบุรี |
ที่มา:สำนักงานปรมาณูเพื่อสันติูิ กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีหัวเรื่อง:การศึกษาปริมาณกัมมันตรังสีในธรรมชาติ ของRa-226,K-40,และฝุ่นกัมมันตรังสีCs-137ของการใช้ประโยชน์พื้นที่ดินในระบบนิเวศภาคพื้นดินส่วนของป่าไม้ หัวหน้าโครงการ: นางพรรณี พักคง, รองศาสตราจารย์ |
ที่มา:การประชุมวิชาการวิทยาศาสตร์นิวเคลียร์และเทคโนโลยี ครั้งที่ 11หัวเรื่อง:การวิเคราะห์ปริมาณ Ra-226, Cs-137 และ K-40 ในดินตะกอนบริเวณแหลม
ตะลุมพุกและฝั่งตะวันตกของแม่น้ำปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช |
|
|
 |
|
 หัวเรื่อง:ไม่มีชื่อไทย (ชื่ออังกฤษ : Sewage Irrigated Vegetable Production Systems around Hubli-Dharwad, Karnataka, India) ผู้เขียน: C.S.Hunshal, S.R.Salakinkop, R.M.Brook สื่อสิ่งพิมพ์:pdf AbstractHubli-Dharwad twin city is the second largest urban area in Karnataka State, with a population of 800,000. Around 60 million litres of waste water are produced per day, none is treated. The waste water flows into natural courses, and along their routes farmers exploit this resource for irrigation of vegetables. The climate of Hubli-Dharwad is semi-arid (800 mm p.a.), so dry season cultivation of vegetables is a profitable enterprise. Apart from sewage water irrigation, dry season vegetable cultivation in this area is restricted to farms with borewells. However, these are expensive to install and the water table is subject to fluctuations in depth. The content of heavy metals in waste water in Hubli-Dharwad is minimal, due to the absence of heavy industry. Total suspended solids (110 mg/1) and solutes (780 mg/1) are high. Total N is 12.1 mg/1. The site studied consists of 40 ha irrigated by sewage. This is usually raised from the water course by electric pump to the head of the field, from where it is distributed through channels by gravity. Vegetable plots on individual holdings tend to be small, typically 0.6 to 0.8 ha, but intensive, with four or five crops being raised each year. In order of preference, main vegetables cultivated are Cauliflower (Brassica oleraceae var. botrytis), cucumber (Cucumis sativus), beetroot (Beta vulgaris), spinach beet (B. vulgaris var. bengalensis) and amaranthus (Amaranthus tricolor). Advantages for the farmer are increases of 25 to 50% in yield compared to crops grown with borewell irrigation, lower fertilizer inputs, protection from erratic rainfall conditions, and being able to take advantage of the three to five fold increases in vegetable market prices in the off-season. Disadvantages are increased prevalence of conjunctivitis and dermatological conditions, and greatly increased incidence of weeds and pests. The most problematic weeds are Portulaca oleraceae and Cyperus rotundus, which are removed by cultivation and hand pulling. The most serious pests are diamond back moth on brassicas and fruit borer (Helicoverpa armigera) on numerous crops. The pests exhibit resistance to a wide range of insecticides, and in serious years may render entire crops unsuitable for sale. Spraying with systemic organo-phosphates every week is often practiced, the farmer wearing no protective clothing. It is unlikely that this method of cultivation can be eradicated until full sewage treatment is installed. The challenge is how to minimise the most deleterious effects of this cropping system. For the consumer these include potential contamination by coliform bacteria and high pesticide residues. In addition the farmer faces high risk of pesticide poisoning. Potential ways forward are discussed. |
ที่มา:วารสารวิทยาศาสตร์ มศว.หัวเรื่อง:ตัวแบบเชิงเส้นวางนัยทั่วไปสำหรับการศึกษาติดตามระยะยาวของจำนวนการเรียกค่าสินไหมทดแทนการประกันภัยรถยนต์ ในกรุงเทพมหานคร |
ที่มา:มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์หัวเรื่อง:ศึกษาการชะล้างพังทลายของดินโดยเทคนิคการใช้ไอโซโทปรังสีฝุ่นกัมมันตรังสี ซีเซียม-137 ณ.บริเวณพื้นที่อำเภอเขาคิชฌกูฏ จังหวัดจันทบุรี |
|