 |
|
ผลงานตีพิมพ์ในวารสารวิชาการThe long (and winding) road to gene discovery for canine hip dysplasiaผู้แต่ง: Lan Zhu, Zhiwu Zhang, Steven Fiedenberg, Seung-Woo Jung,  Dr.Janjira Phavaphutanon, Assistant Professor , Margaret Vernier-Singer, Elizabeth Corey, Raluca Mateescu, Nathan Dykes, Jody Sandler, Gregory Acland, George Lust, Rory Todhunter, วารสาร: 
|
 การประชุมวิชาการการเปรียบเทียบความหลากหลายของเครื่องหมายดีเอนเอไมโครแซทเทิลไลท์และสนิปในการวิเคราะห์ linkage analysis ในสุนัขที่มีปัญหาโรคข้อสะโพก (2007)ผู้แต่ง:Dr.Janjira Phavaphutanon, Assistant Professor, Rory J. Todhunter, Raluca G. Mateescu, Dr.Theerapol Sirinarumitr, Associate Professor, Dr.Kaitkanoke Sirinarumitr, Associate Professor , Dr.Julapark Chunwongse, Associate Professor , การประชุมวิชาการ:  
|
 ที่มา:วารสาร คณะสัตวแพทยศาสตร์หัวเรื่อง:ไม่มีชื่อไทย (ชื่ออังกฤษ : The Progression in Searching Genes for Canine Hip Dysplasia) ผู้เขียน:ดร.จันทร์จิรา ภวภูตานนท์, ผู้ช่วยศาสตราจารย์ สื่อสิ่งพิมพ์:pdf AbstractCanine hip dysplasia (CHD) is one of the most common, inherited traits in dogs. It is marked by hip laxity and subluxation that leads to osteoarthritis (OA), pain and joint lameness. Selective breeding program determined on the basis of phenotypic evaluation can only reduce the incidence but cannot eradicate hip dysplasia within the population. To identify genes contribute to CHD, many analytical methods such as genome-wide screening or QTL fine mapping were used. Nowadays, 24 out of 38 chromosomes (chromosome 1, 2, 3, 4, 5, 8, 9, 10, 11, 16, 18, 19, 20, 21, 22, 25, 26, 29, 30, 32, 33, 34, 35 and 37) revealed position of genes involved in CHD in Portuguese Water Dog, Labrador retriever, German Shepherd and crossbred between Greyhound and Labrador retriever. The positions of many genes were found around the same location in independent studies in different dog breeds that provided convincing evidence that there were at least major genes on these dogs or every dog breeds. If we know the affected genes, genetic test should play an important role in preventing carriers with mutant alleles from entering the genetic pool before breeding time and decrease the incidence of the disease. |
ที่มา:วารสาร คณะสัตวแพทยศาสตร์หัวเรื่อง:ไม่มีชื่อไทย (ชื่ออังกฤษ : Detection of Phenotypic and Genotypic Variation in 9 Dog Families Used for the Study of Canine Hip Dysplasia) สื่อสิ่งพิมพ์:pdf AbstractTo investigatephenotypic and genotypic variattion in 9 dog families used forthe stufy of canine hip dysplasia, we measured all phenotype with Norberg angle method and analyzed 271 microsatelite market across 38 autosome and X chromosme. The heterozygosity and polymorphic information Content value of market on each dog family had the variable distribution of phenotype and more than 70% of the markets were highly to moderately informativeness. The genetic variation in these dogs provide useful resources for mapping quantitative trait loci for canine hip dysplasia |
ที่มา:วารสาร คณะสัตวแพทยศาสตร์หัวเรื่อง:ไม่มีชื่อไทย (ชื่ออังกฤษ : The Progression in Searching Genes for Canine Hip Dysplasia) ผู้เขียน:ดร.จันทร์จิรา ภวภูตานนท์, ผู้ช่วยศาสตราจารย์ สื่อสิ่งพิมพ์:pdf AbstractCanine hip dysplasia (CHD) is one of the most common, inherited traits in dogs. It is marked by hip laxiry and subluxation that leads to osteoarthritis (OA), pain and joint lameness. Selective breeding program determined on the basis of phenotypic evaluation can only reduce the incidence but cannot eradicate hip dysplasia within the population. To identify genes contribute to CHD, many analytical methods such as genome-wide screening or QTL fine mapping were used. Nowadays, 24 out of 38 chromosomes (chromosome 1,2,3,4,5,8,9,10,11,16,18,19,20,21,22,25,26,29,30,31,33,34,35 and 37) revealed position of genes involved in CHD in Portuguese Water Dog, Labrador retriever, German Shepherd and crossbred between Greyhound and Labrador retriever. The positions of many genes were found around the same location in independent studies in different dog breeds that provided convincing evidence that there were at least major genes on these dogs or every dog breeds. If we know the affected genes, genetic test should play an im;ortant role in preventing carriers with mutant alleles from entering the genetic pool before breeding time and decrease the incidence of the disease. |
ที่มา:วารสารสัตวแพทย์หัวเรื่อง:ความก้าวหน้าในการค้นหายีนโรคข้อสะโพกเสื่อมในสุนัข |
ที่มา:วารสารสัตวแพทย์หัวเรื่อง:การตรวจสอบการแปรผันทางฟีโนไทป์และจีโนไทป์ในสุนัข 9 ครอบครัวที่นำมาใช้ศึกษาโรคข้อสะโพกเสื่อมในสุนัข |
ที่มา:วารสารสัตวแพทย์หัวเรื่อง:การตรวจสอบการแปรผันทางฟีโนไทป์และจีโนไทป์ในสุนัข 9 ครอบครัวที่นำมาใช้ศึกษาโรคข้อสะโพกเสื่อมในสุนัข |
|
ที่มา:การประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 45หัวเรื่อง:การเปรียบเทียบความหลากหลายของเครื่องหมายดีเอนเอไมโครแซทเทิลไลท์และสนิปในการวิเคราะห์ linkage analysis ในสุนัขที่มีปัญหาโรคข้อสะโพก |
 |
|
|
|