|
|
|
ผลงานตีพิมพ์ในวารสารวิชาการIdentification of a scar marker linked to a shattering resistance trait in sesameผู้แต่ง:Dr.Chalermpol Phumichai, Associate Professor, Matthayatthaworn, W., Chuenpom, N., Dr.Arunee Wongkaew, Assistant Professor, Somsaeng, P., Yodyingyong, T., Panklang, P., Dr.Sujin Jenweerawat, Assistant Professor, Keawsaard, Y., Phumichai, T., Dr.Tanee Sreewongchai, Associate Professor, Dr.Rungsarid Kaveeta, Associate Professor, วารสาร: |
|
|
|
|
หัวเรื่อง:ไม่มีชื่อไทย (ชื่ออังกฤษ : Evaluation of Soybean [Glycine max (L.) Merrill] Germplasm for Field Weathering Resistance using Seed Quality and SCAR Markers) ผู้เขียน:Nan Pa Pa Win, ดร.ประภา ศรีพิจิตต์, รองศาสตราจารย์, ดร.วันชัย จันทร์ประเสริฐ, รองศาสตราจารย์, ดร.วิภา หงษ์ตระกูล, รองศาสตราจารย์, เฉลิมพล ภูมิไชย์ สื่อสิ่งพิมพ์:pdf AbstractForty-eight soybean varieties/lines along with resistance and susceptibility checks were grown at the National Corn and Sorghum Research Center, Nakhon Ratchasima province, Thailand in a randomized complete block design with three replications. At physiological maturity, soybean pods were harvested and subjected to incubator weathering, controlled deterioration and electrical conductivity tests to evaluate the seed quality. Soybean seed physical characteristics, including seed coat percentage, seed weight and seed coat color were also investigated. Two sequence characterized amplified region (SCAR) primers, Eaag/Mcac-233 and Eact/Mctt-157, previously reported to link with a quantitative trait locus (QTL) that controlled field weathering resistance, were used to amplify the DNA of the 50 soybean varieties/lines. The results revealed that 48 soybean varieties/lines were significantly different in seed quality and seed physical characteristics. They were classified into four groups: resistant, moderately resistant, moderately susceptible and susceptible to field weathering, according to the average germination percentage after incubator weathering and controlled deterioration. The overall field weathering resistance was found to correlate with seed quality and seed physical characteristics. The two highest correlation coefficients were found between field weathering resistance and germination percentage after incubator weathering (r = 0.898**) and controlled deterioration (r = 0.888**). The two SCAR primers were able to differentiate between resistance and susceptibility checks but were unable to classify field weathering resistance in 48 soybean varieties/lines. It was concluded that the two markers were not appropriate for evaluating field weathering resistance in the soybean varieties/lines. |
ที่มา:การประชุมทางวิชาการ ครั้งที่ 50 มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์หัวเรื่อง:การพัฒนาเครื่องหมาย RAPD-SCAR เพื่อใช้ในการคัดเลือกพันธุ์ไพล |
หัวเรื่อง:ไม่มีชื่อไทย (ชื่ออังกฤษ : Development of SCAR Markers for Identification of Perennial and Annual Types in the Asian Wild Rice) ผู้เขียน:Preecha Prathepha สื่อสิ่งพิมพ์:pdf AbstractAsian wild rice, Oryza rufipogon Griff., is recognized as wild progenitor of Asian cultivated rice (O. sativa). This species tends to differentiate into annual and perennial types. In order to help establish a basis for the identification of the two types of this species, the SCAR markers have been developed. A total of 20 random primers were screened among 60 individuals of each type using random amplified polymorphic DNAs (RAPDs). One diagnostic PCR product for each type was isolated, sequenced and converted to sequence characterized amplified region (SCAR). The SCAR primer pairs (OPAM10-900F/ R) were able to amplify the specific DNA fragments from the DNA of the perennial type but not from the DNA of the annual type. The amplified fragment operated by that was specify to perennial type could be used as a rapid means of identifying the perennial type from annual type of O. rufipogon. The other single unique fragment occurring in both types of O. rufipogon and O. sativa was generated by the second SCAR primer pairs (OPAM10-800F/R). This evidence supports the idea that the progenitor of the cultivated species is assumed to be O. rufipogon. Furthermore, the nucleotide sequences from the fragment may be useful to elucidate the evolutionary relationships within A genome of Oryza species. |
ที่มา:การประชุมวิชาการ ครั้งที่44 มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์หัวเรื่อง:การพัฒนาเครื่องหมาย SCAR สำหรับคัดเลือกยูคาลิปตัสลูกผสมระหว่าง T5 และ A17 |
ที่มา:การประชุมวิชาการ ครั้งที่44 มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์หัวเรื่อง:การพัฒนาเครื่องหมาย SCAR สำหรับคัดเลือกยูคาลิปตัสลูกผสมระหว่าง T5 และ A17 |
|
ที่มา:การประชุมวิชาการ ครั้งที่ 44 มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์หัวเรื่อง:การพัฒนาเครื่องหมาย SCAR สำหรับคัดเลือกยูคาลิปตัสลูกผสมระหว่าง T5 และ A17 |
|
|
|
ที่มา:การประชุมทางวิชาการ ครั้งที่ 51 มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์หัวเรื่อง:ผลตอบสนองของพาราควอตต่อการเปลี่ยนแปลงลักษณะกายวิภาคเนื้อเยื่อผลิตน้ำยางตามตำแหน่งแผลกรีดบนต้นรักน้ำเกลี้ยง |
|